بر آستانه در گردِ مرگ مي باريد
از آسمان شبزده در شب
تگرگ مي باريد
و از تمام درختان بيد
با وزش باد
برگ مي باريد
كه آن تناور تاريخ تا بهاران رفت
به جاودان پيوست
و بازوان بلندش
كه نام نامي او را هميشه با خود داشت
به جان جان پيوست
به بيكران پيوست
:: موضوعات مرتبط:
شعر پارسی ,
,
:: برچسب‌ها:
شعر ,
زیبا ,
شعرها ,
حمیدمصدق ,
وبلاگ شعر ,
شعر زیبا ,
مصدق ,
:: بازدید از این مطلب : 580
|
امتیاز مطلب : 199
|
تعداد امتیازدهندگان : 47
|
مجموع امتیاز : 47
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
